เทคนิคควรรู้เพื่อกระโดดสูงพร้อมไอเทมเบาะคู่ใจ

            เรื่องของการกระโดดสูงในกรีฑานั้น จำเป็นต้องใช้ทั้งทักษะ ความคล่องแคล่วปราดเปรียว และความเร็วอีกด้วย เพราะเมื่อนักกรีฑาเร่งฝีเท้าให้ได้แรงเหวี่ยงแล้ว นักกระโดดสูงจะต้องกระโดดข้ามไม้พาด ให้ตัวเองตกลงไปบนเบาะ ที่วางไว้รองรับตรงอีกด้านหนึ่ง เบาะที่รองรับจึงต้องเป็นอุปกรณ์กีฬาที่มีมาตรฐาน เพื่อความปลอดภัยของตัวนักกรีฑานั่นเอง

การกระโดดสูงเป็นกีฬาที่มักจะเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย จึงต้องระมัดระวังและคำนึงถึงความปลอดภัยอยู่เสมอ การที่ผู้กระโดดวิ่งมาแล้วสามารถกระโดดขึ้น และลอยตัวข้ามไม้พาดอุปกรณ์กีฬาที่อยู่สูงไปได้ โดยใช้ท่าที่เหมาะสมกับรูปร่าง ความถนัด และเป็นท่าที่ตนเองกระโดดได้สูงที่สุด ดังนั้นท่าทางที่ใช้ในการกระโดดสูงนี้มีหลายแบบ ผู้กระโดดจึงต้องทำการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง และวิวัฒนาการมาเรื่อย ๆ เพื่อคิดค้นหาเทคนิค และท่าทางการกระโดดขึ้นมา ทำให้ผู้กระโดดได้ทำสถิติการกระโดดสูงมากขึ้นเรื่อย ๆ

สำหรับความปลอดภัยยังมีอีกอย่าง นั่นคือการฝึกซ้อมหารูปแบบการกระโดดที่ดี ในเวลาที่วิ่งเข้าหาไม้พาดที่เป็นอุปกรณ์กีฬา หรือตอนที่กระโดดข้าม แม้กระทั่งในตอนที่ตกลงไปบนเบาะก็ตาม สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ถือเป็นเรื่องสำคัญทั้งสิ้น หากคุณฝึกฝนเป็นประจำ คุณก็จะสามารถเล่นกรีฑากระโดดสูงได้อย่างสนุกและปลอดภัย หากคุณฝึกฝนเป็นประจำด้วยความปลอดภัย ย่อมถือว่าได้เรียนรู้ที่จะกระโดดสูงแล้ว วันนี้เรามีเทคนิคสำคัญมาบอก เพื่อการเรียนรู้และนำไปใช้ประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นได้ ดังนี้

ฝึกท่วงท่าการวิ่ง เวลาที่นักกระโดดสูงวิ่งเขาหาไม้พาดนั้น จำต้องสร้างแรงเหวี่ยงมากพอที่จะใช้กระโดดข้ามไม้พาดกระโดดสูงได้ จึงจำเป็นต้องฝึกวิ่งให้ดีเสียก่อน ฝึกโดยการวิ่งไปหาเบาะอุปกรณ์กีฬาทำเหมือนกับว่าข้างหน้านั้นมีไม้พาดกระโดดสูง ซึ่งต้องเป็นเบาะแบบเดียวกันกับที่ใช้วางหลังไม้พาดในตอนกระโดดสูง

การเตรียมตัววิ่ง นักกระโดดสูงส่วนใหญ่จะใช้การก้าวเท้าเพียง 10 ก้าวก่อนกระโดดข้ามไม้พาดที่เป็นอุปกรณ์กีฬาอีกชนิดหนึ่ง ถ้าเป็นมือใหม่ให้ถอยหลังออกไปอีก 5 – 6 ก้าวเพื่อจะได้มีพื้นที่มากพอในการเพิ่มแรงเหวี่ยง

เริ่มวิ่ง โดยใช้เท้าข้างที่ไม่ถนัดในการดันตัวเองออกไป ให้แน่ใจว่าได้วิ่งเป็นรูปตัว J วิ่งตรงไปยังมุมของเบาะอุปกรณ์กีฬาราว 5 ก้าวเพื่อสร้างแรงเหวี่ยง แล้วเริ่มวิ่งโค้งเพื่อที่ตัวจะได้ขนานกับไม้พาดกระโดดสูง เมื่อเหลืออีกประมาณ 3 ช่วงก้าวอย่าเร่งหรือลดความเร็ว

กระโดดเข้าหาเบาะรองที่เป็นอุปกรณ์กีฬา ทำการกระโดดลอยตัวขึ้นไปบนอากาศด้วยเท้าข้างที่ไม่ถนัด

ข้ามไม้พาดอุปกรณ์กีฬาโดยใช้ท่า Fosbury Flop ซึ่งเป็นท่าที่เริ่มใช้ครั้งแรกในกีฬาโอลิมปิกที่เม็กซิโกซิตี้ในปี 1968 โดยดิค ฟอสบิวรี่และคว้าเหรียญทองไปครอง เป็นท่าที่ใช้การพุ่งศีรษะไปก่อน โดยหันหลังให้ไม้พาด ปัจจุบันกลายเป็นเทคนิคที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่นักกีฬากระโดดสูงอาชีพ

ลงมาที่เบาะรองรับที่เป็นอุปกรณ์กีฬาอย่างถูกต้อง ใช้หลังส่วนบนลงสัมผัสกับเบาะก่อน เพื่อหลีกเลี่ยงอาการบาดเจ็บ ร่างกายที่เหลือจะตามมาเองตามธรรมชาติ

พัฒนารูปแบบและความสูงของการกระโดดให้ดีขึ้น ฝึกกระโดดและเอาตัวลงจนกระทั่งทำได้คล่องแคล่ว ไม่มีใครที่จะทำได้ในชั่วข้ามคืนจงอย่าท้อเมื่อพบว่ามันยาก ให้ฝึกบ่อยที่สุด ขอคำปรึกษาจากโค้ชและหาเคล็ดลับจากนักกีฬาคนอื่น ๆ เพื่อพัฒนาตนเองให้เลื่อนไม้พาดขึ้นสูงกว่าเดิมคราวละ 3 เซนติเมตร อาจจะดูเล็กนิดเดียว แต่จะทำให้รู้สึกถึงความแตกต่างเมื่อได้ลองกระโดดจริง ทำการเก็บสถิติความก้าวหน้าในสมุดบันทึกด้วย ก็จะสามารถติดตามพัฒนาการของตนเองได้

                การกระโดดสูงจะได้ดี สิ่งที่ต้องคำนึงถึงคือการฝึกซ้อมและพัฒนาตัวเองเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สิ่งที่ขาดไม่ได้ไอเทมที่สำคัญที่สุดคือเบาะที่รองรับ เป็นอุปกรณ์กีฬาที่สำคัญในกรีฑากระโดดสูง เพราะมันช่วยในเรื่องของความปลอดภัยของตัวนักกรีฑา ไม่ให้ได้รับบาดเจ็บขณะลงมาที่เบาะ จึงต้องมีความนุ่ม เด้ง ยืดหยุ่นสูง หุ้มด้วยหนังผ้าใบ มีความคงทน ใช้ได้ทั้งในร่มและกลางแจ้ง ทนต่อแสงแดด ทนต่อการฉีกขาด

 

อุปกรณ์กีฬาคุณภาพดีได้มาตราฐานการแข่งขัน  https://www.twinathletics.com/